روز بیست و یکم

 زیبایی حقیقی نوری است که از درون ساطع می شود منشآ آن افکار مثبت , محبت و فضیلت های اخلاقی است زیبایی صورتکی نیست که  انسان به چهره بگذارت و به آن مباهات کنداشتیاه است اگر فکر کنیم زیبایی مختص جوانی است هر سنی زیبایی خاص خودش را دارد

روز بیست و دوم

 قدر شناس باش و قدر شناسی را ابراز کن از دهنده هدیه بیشتر از خود هدیه  قدر دانی کن

روز بیست و سوم

 قردت خیانت و بدی ا بدی نیست . به عیبجویی دیگران , درست و یا نادرست توجه نکن اما قلبآ از آنها سپاسگزار باش.اگر می خواهی بر کسانی که به تو بدی کرده اند غلبه کنی از آنها نزد دیگران به خوبی یاد کن با تاریکی نمی شود بر تاریکی غلبه کرد سلاح موثر بر تاریکی , نور است

روز بیست و چهارم

حب و بغض را از خودت دور کنقناعت را در وجودت تقویت کن از داشتن دوستان واقعی راضی و شاکر باش

روز بیست و پنجم

بیشتر منشا کنش باش , تا واکنش. واکنش های احساسی مانند ابری واقعیات را می پوشانند. بگذار محبتت نسبت به دیگران , مثل عقربه قطب نما عمل کند, مهم نیست که چند بار منحرف شود زیرا نهایتآ مسیر درست را نشان خواهد داد. کاری را که احساس می کنی درست است انجام بده کاری که سودش به دیگران برسد

روز بیست و ششم

سعی نکن همواره دیگران را از خود راضی نگه داری,کافی است برای دیگران دوستی صادق باشی

روز بیست و هفتم

اگر بگذاری , زندگی می نواند مثل سوار شدن بر یک چرخ و فلک تفریحی باشد یک روز بالا برود و روز بعد پایین بیاید. از درونت فرمان بگیر خواه زندگی بر وفق مراد باشد, خواه توام با مشکل . همه چیز در حال تغییر است. از هیچ چیز زیاده خوشحال یا  ناراحت نشو .

روز بیست و هشتم

هنگام صحبت با دیگران منصف باش و سعی کن نقظه نظرات آنها را بفهمی و محترم بشماری . زیرا تنها با درک کردن دیگران است که می توان به تغییر آنها امیدوار بود . تنها حقیقت است که ارزش نهایی دارد نه عقاید و نظرات مخت به دلهای دردمند دیگران تسلی و آرامش بده.

روز بیست و نهم

برای دیگران مانند یک مادر باش. بی هیچ انتظاری ببخش و توقع پاداش نداشته باش . با این کار از زندگی هزاران برابر پاداش خواهی گرفت .

روز سی ام

هنگامی که دیگران به تو بدی می کنند , با محبت , مهربانی , درک و بخشش نا هنجاری عدم تعادل آنها را شفا بده