دنیا خراب شد، پُر مجنون !... اجق وجق!!
لیلای لنز سبز! افاده ، طبق طبق!!

دستان لاک خوردهء شیرین، قرار کوه،
دستان دخترانهء فرهادِ شق و رق!

کو کفش آهنی تو وامق؟!... عصات کو؟!
با کفش قیصری پی عذرا ... تَتَق... تتَق؟!

خسرو نشسته است و به چالش کشیده است
تقدیر خویش را ، سرِ یک فال با ورق:

بی بی دل، سپس تک گشنیز... آس دل...
... سرباز خاج ما که ولی باز هم دمغ ــ

ــ پُک می زند به پیپ مدل انگلیسی اش
مزمزه می کند دو سه تا استکان عرق!

"رقصی چنین میانهء میدانش آرزوست
یک دست جام باده و یک دست..." ..زَروَرق!!

بی بی ِ چه؟! چه آس دلی؟!... زلف یارِ چه؟!
قانون سرخِ دل شده عطف به ماسبق!

قانون سرخ دل شده عطف به ما! همین!
چشمان من فلق شده ، چشمان تو شفق

"من"ها،" تو"ها، همین "تو" و"من" های سوخته!...
مانند طعم فاجعه تلخ است حرف حق

اِنّی اَعوذُ بک!... به دو چشمان کافرت!
تنها پناه من!... بکِ من شر ما خَلَق!